ازگیل
درخت ازگیل (نام علمی: Mespilus germanica) که در گویش گیلکی به آن کونوس, کُنوس می‌گویند، و در گویش مازندرانی کنهس و کندس می‌گویند، میوه‌ای است از خانواده گلسرخیان از سرده ازگیل‌ها (Mespilus) هم خانواده با سیب و گلابی.
ازگیل سه هزار سال پیش در جنوب دریای خزر در مناطق گیلان و مازندران در ایران کشت می‌شد. ۷۰۰ سال پیش از میلاد به یونان و در ۲۰۰ پ.م به روم رسید. کاشت این میوه از طریق رومیها در بقیه اروپا گسترش یافت.
خواص دارویی ازگیل از روزگاران بسیار دور مورد توجه بوده .بقراط ازگیل را برای مبتلایان به ترشی معده و مدفوع سوزان و عوارض تب نافع می‌پنداشت . خواص دارویی ازگیل عبارتند از: درمان آبسه دهان و گلو با جوشاندهی برگ ازگیل -درمان آنژین با جوشانده برگ آن -درمان برفک با برگ آن-درمان سالک با جوشانده برگ -درمان اسهال بچه‌ها با جوشانده برگ -منظم کننده کار روده‌ها -جوشاندهٔ برگ ازگیل ورم گلو و ناراحتیهای حلق را از میان می‌برد .ازگيل سرشار از ويتامين هاي «ب» و «ث»است.
انبه
آسرولا
اختری